Category: iPhone

ก่อนอื่นต้องขออภัยก่อนที่ไม่ค่อยได้อัพเดทนะครับ ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาผมแทบไม่ได้อยู่หน้าจอเลย เล่นเนตผ่านมือถือซะมากกว่า วันนี้ได้อยู่บ้านแล้วก็ขออัพเดทซักหน่อยละกันนะครับ

บทเสริมของตามล่า iPhone สุดขอบเมืองด้วย Find My iPhone ภาค 2

ถัดจากวันแจ้งความมาประมาณ 3 วัน ช่วงเวลาประมาณ 18.00 น. ผมก็ได้โทรศัพท์ไปยังเบอร์มือถือของตำรวจเจ้าของเรื่องตามใบแจ้งความ เพื่อที่จะแจ้งเลข IMEI เพิ่มไว้เป็นหลักฐาน ตำรวจท่านนั้นก็รับสายขึ้นมาพร้อมกับอาการประมาณว่าไม่ว่าง ให้ผมโทรไปใหม่อีกทีในวันรุ่งขึ้น

วันถัดมาผมก็โทรไปหาตำรวจท่านนั้นอีกครั้งนึง พร้อมทั้งอ้างถึงคดีเรื่องโทรศัพท์มือถือหายเมื่อวันที่ 23 สิงหาคมที่ผ่านมา และอยากจะแจ้งเลข IMEI ให้เค้าบันทึกไว้ ก็ได้คำตอบเป็นน้ำเสียงที่ไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่ปฏิเสธมา และบอกว่าให้เอากล่องมาให้ดูที่ สน.ก่อน ผมก็รับทราบและบอกว่าไว้จะแวะไปหา

และหลังจากที่เครื่องถูกขโมยไปได้ประมาณ 1 อาทิตย์ โดยที่ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าใครเอาไป ท่านแม่ของผมก็ร้อนใจ + แค้นใจพอสมควร เพราะว่ากลุ่มผู้ต้องสงสัยนั้นก็มีกันอยู่แค่ 6 คน นั่นคือเด็ก 4 คน, ผู้หญิงคนที่เป็นเจ้าของห้อง, และแฟนของเค้า แม่ผมจึงได้ไปถามคนทรงที่รับดูของหายที่ท่านรู้จักดูสองที่

ที่แรกให้ข้อมูลมาว่ามีเด็กสองคนร่วมมือกันขโมยพร้อมทั้งบรรยายลักษณะ ของเด็กสองคนที่เอาไปมา ซึ่งลักษณะที่บรรยายมาของเด็กคนนึงตรงกับเด็กคนที่ท่านแม่ผมเค้าสงสัยอยู่ พร้อมทั้งบอกว่าเครื่องน่ะโดนขายแบ่งเงินกันไปแล้ว

ที่สองก็ให้ข้อมูลตรงกับที่แรกเลยว่ามีเด็กสองคนร่วมมือกัน และบอกลักษณะของเด็กตรงกับที่แรก ต่างกันแค่เค้าบอกว่าเครื่องยังอยู่ ยังไม่ได้ขายไป

ส่วนตัวผมนั้นไม่เชื่อในเรื่องพวกนี้ก็เลยไม่ได้ให้น้ำหนักอะไรกับเรื่องนี้มาก

จากนั้นเมื่อวันจันทร์ที่ 31 สิงหาคม 2552 หลังจากที่เครื่องหายมา 8 วันแล้ว และผมยังไม่สามารถติดตามตำแหน่งเครื่องได้เลย ผมกับแม่จึงไปที่ สน.กันอีกครั้ง พร้อมกล่อง iPhone 3G by True เครื่องที่หายไป และผัดไทประตูผีอีก 2 ห่อ เพื่อไปพบกับท่านสารวัตรเจ้าของคดี

ขอคั่นรายการก่อนนิดนึง จนถึงวันนี้ผมก็ยังสงสัยเรื่องการตามมือถือจาก IMEI ของทางตำรวจ ว่าขั้นตอนเค้าทำกันยังไง ที่ผมสงสัยมีดังนี้

1. ทาง ตำรวจจะเป็นคนติดต่อประสานงานกับบริษัทผู้ให้บริการโทรศัพท์มือถือ หรือหน่วยงานที่รับผิดชอบโดยตรง เพื่อติดตามหาเครื่องที่หายจาก IMEI ที่เจ้าของได้แจ้งไว้
2. เจ้า ของเครื่องต้องนำเลข IMEI ไปให้ตำรวจเพื่อออกหนังสือแจ้งไปยังผู้ให้บริการโทรศัพท์มือถือเองรึเปล่า และถ้าเป็นเช่นนี้ ต้องออกหนังสือเท่าตามจำนวนเครือข่ายที่ให้บริการรึเปล่า เช่นถ้าโทรศัพท์ผมเป็นระบบ GSM ต้องให้ตำรวจออก 3 เล่มเพื่อยื่นให้กับ AIS DTAC และ TRUE หรือว่าต้องยื่นให้หน่วยงานอะไรที่จัดการด้านนี้โดยตรง?

ถ้าท่านใดพอจะมีความรู้ทางด้านนี้ รบกวนโพสบอกไว้เป็นความรู้หน่อยนะครับ ขอบคุณมากครับ

คั่นรายการจบแล้ว ผมขอเล่าต่อล่ะนะ เนื่องจากในนาทีนั้นถ้าผมจะหวังการตามเครื่องด้วย IMEI ล่ะก็ ผมคงตามจากข้อสงสัยแรกไม่ได้แน่นอน เพราะท่านตำรวจดูจะไม่สนใจคดีเอาซะเลย ผมก็เข้าใจนะว่ามันเป็นคดีที่เกิดขึ้นทุกวัน และบ่อยมาก แต่อย่างน้อยก็ให้กำลังใจกันก็ยังดี ไม่ต้องแสดงท่าทีเบื่อหน่ายอย่างเห็นได้ชัดก็ได้

ฉะนั้นผมจึงเลือกว่าทำตามข้อสงสัยที่ 2 น่าจะดีกว่า ถึงได้บุกไปถึงโรงพักเพื่อแจ้งเลข IMEI เพิ่มเติม และขอให้ตำรวจออกหนังสือเพื่อแจ้งยังผู้ให้บริการโทรศัพท์มือถือให้ โดยผมบอกว่าเดี๋ยวผมจะไปยื่นและดำเนินการเอง ตอนแรกผมบอกเค้าว่าอยากให้ออกให้ 3 เล่มสำหรับ 3 เครือข่ายเลย แต่ด้วยสีหน้าของเค้าแล้ว ผมขอเล่มเดียวก็ยังดี เลยให้ออกเป็นหนังสือแจ้ง True ออกมา

หลังจากที่ได้หนังสือมาแล้ว ผมกับแม่ก็ยกผัดไทประตูผีที่ซื้อมานั้นขึ้นมา และมอบให้กับท่านสารวัตรเป็นค่าเหนื่อยเล็กๆ น้อยๆ ท่านสารวัตรก็ยิ้มออกได้ในทันควัน

ก่อนเริ่มเรื่องผมขอเล่ารายละเอียดเพิ่มเติมที่ถูกตัดไปในภาค 1-3 ก่อนเล็กน้อย เพื่อที่จะให้ท่านผู้อ่านได้อ่านต่อภาค 4 ได้โดยไม่งง ท่านใดที่ยังไม่เคยอ่านเลย แนะนำให้อ่านฉบับเต็มของแต่ละภาคก่อนที่จะอ่านบทเสริมนะครับ

ผมจะทยอยอัพเดทขึ้นมาให้อ่านนะครับ ได้อ่านจนจบแน่นอน พร้อมใจความที่ครบถ้วนสมบูรณ์ 95% ครับ (อีก 5% คือผมอาจหลงลืมไปบ้าง และอาจตัดบางส่วนออกเล็กน้อยครับ)

บทเสริมของตามล่า iPhone สุดขอบเมืองด้วย Find My iPhone ภาค 1

ผมจะขอเล่าเพิ่มตรงส่วนของคำให้การของทุกคนก่อนที่จะไปแจ้งความนะครับว่า ทั้ง 5 คน (ไม่รวมแฟนหนุ่มของเจ้าของห้อง) ให้การว่าอะไรบ้าง ผมจะแทนเด็ก 4 คนเป็น A B C D นะครับ ตรงนี้จะเล่าเท่าที่จำได้นะครับ

A: ผมไม่เห็นนะครับ ทำหล่นบนแท๊กซี่ขามารึเปล่า
B: โธ่ พี่ ผมไม่ใช่คนแบบนั้น
C: ผมไม่ได้เอาไปเลยพี่ ผมสาบานได้
D: เงียบ.. ผมเลยถามไปตอนที่เรียกไปคุยทีละคนนะครับ “เอาไปรึเปล่า เอาไปก็รับมาแล้วจะไม่ว่าอะไร” ก็ได้รับคำตอบว่า “ไม่ได้เอาไปพี่”
พี่สาว: ไม่เห็นเลย นี่ก็ให้น้องๆ ช่วยกันหาทั่วห้องแล้วก็ไม่เจอ

ผมก็เลยถามน้องบลู น้องชายผมอีกทีให้แน่ๆ ว่าไม่ได้ลืมไว้ที่ไหนใช่มั๊ย น้องผมเค้าก็ตอบว่าไม่ได้ลืมแน่นอน เพราะว่าก่อนนอนยังเล่นอยู่เลย เล่นเสร็จก็วางไว้ที่หัวเตียง

พอน้องผมยืนยันหนักแน่นเช่นนี้แล้วผมจึงลองไล่ถามทุกคนดู ว่ามีใครเห็นน้องผมเล่นก่อนนอนบ้างมั๊ย ถ้าเล่นตอนก่อนนอนขณะที่ห้องปิดไฟมืดแล้ว ก็ต้องมีแสงจากโทรศัพท์แยงตาขณะเล่นแน่นอน ทุกคนก็ทำท่าคิดและก็มีคนนึงบอกมาว่า “เห็นตอนที่น้องผมเล่นก่อนนอน” ซึ่งคำตอบนี้เป็นการยืนยันว่าคนตอบนั้นเป็นพยานว่าโทรศัพท์ได้อยู่ในห้องนอน ก่อนที่จะหายจริงๆ แต่ก็ยังไม่มีใครยอมรับว่าเอาไปอยู่ดี

และเสริมอีกนิดสำหรับเหตุการณ์ในโรงพัก ทางตำรวจก็ได้ทำการขู่ผู้ต้องสงสัยทุกคนก่อนที่จะมีการลงบันทึกประจำวันว่า ให้สารภาพและเอาเครื่องคืนเจ้าของดีกว่า เพราะสมัยนี้ทางตำรวจสามารถตามมือถือจากเลข IMEI ได้ ซึ่งเป็นการขู่ซ้อนขู่ของผมอีกทีที่ว่าผมสามารถตามตำแหน่งเครื่องได้ แต่ก็ไม่เป็นผล

ระหว่างที่ก่อนจะแยกย้ายกันหลังจากที่ลงบันทึกประจำวันเสร็จ ผมก็ได้บอกกับตำรวจว่าเรื่องเลข IMEI เดี๋ยวผมโทรแจ้งทีหลังได้มั๊ย เพราะวันนี้ผมไม่ได้เอากล่องมาด้วย เค้าก็บอกว่าได้ แล้วก็ให้โทรมาตามเบอร์ในใบแจ้งความได้เลย ซึ่งเป็นเบอร์ของสารวัตรเจ้าของเรื่อง…